خدمات دندان پزکشی

زمانی که دندانی پوسیده یا فرسوده می شود، باید آن را پر کرد. امروزه دندانپزشکان از آمالگام یا رزین کامپوزیت برای پر کردن دندان استفاده می کنند. هر یک از این دو ماده دارای مزایا و معایبی از نظرات مختلف هستند. با دانستن مزایا و معایب هر یک از این مواد، قادر خواهید بود برای پرکردن دندان خود از بین آنها یکی را انتخاب کنید. در مقاله ای که پیش روی شماست به بررسی تفاوت های پرکردن دندان کامپوزیت و آمالگام می پردازیم.
کامپوزیت دندان چیست؟
کامپوزیت حاوی مخلوطی از سرامیک و پلاستیک است که رنگی بسیار شبیه به دندان دارد و می توان از آن برای پرکردن حفره های دندانی استفاده کرد. کامپوزیت ونیر یکی از انواع کامپوزیت است که بیشتر برای کاربردهای آرایشی استفاده می شود. پس از ریخته گری مواد کامپوزیت روی دندان، با نور آبی مخصوص خشک می شود. اکثر افرادی که کامپوزیت را به آمالگام ترجیح می دهند دلیل این مشکل را به دلیل شباهت آن به دندان های طبیعی می گویند. کامپوزیت از دهه 1960 مورد استفاده قرار گرفت، از آمالگام جدیدتر است و در سال های اخیر در بسیاری از کلینیک های دندانپزشکی موفق به جایگزینی آمالگام شده است.

آمالگام چیست؟
آمالگام در لغت به معنای مخلوطی از چند فلز است. این ماده بیش از 150 سال است که در دندانپزشکی استفاده می شود. آمالگام حاوی فلزاتی مانند جیوه، قلع، مس و نقره است. ترکیب این فلزات پایدار و بادوام است، بنابراین برای پرکردن دندان ها استفاده می شود. از آنجایی که جیوه یک فلز سمی است، بسیاری از مردم تعجب می کنند که آیا آمالگام نیز سمی است یا خیر. در پاسخ باید گفت که مطالعات بسیاری در مورد مصرف این ماده در بزرگسالان و کودکان بالای شش سال نشان می دهد که آمالگام بر سلامت انسان تأثیری ندارد. سازمان غذا و داروی آمریکا و انجمن دندانپزشکی آمریکا نیز این ماده را سمی نمی دانند و آن را به عنوان یک عنصر بی خطر تایید کرده اند.
مزایای استفاده از پر کردن کامپوزیت دندان
از مهمترین مزایایی که می توان در مورد کامپوزیت نام برد، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• کامپوزیت کاملاً همرنگ دندان های طبیعی است، بنابراین کسانی که به زیبایی دندان های خود اهمیت می دهند از آن استفاده می کنند.
• برای استفاده از کامپوزیت برای پر کردن دندان، نیازی به تراشیدن بخش زیادی از دندان ندارید.فقط پس از تراشیدن قسمت آسیب دیده، مواد کامپوزیت به دندان می چسبند و حفره های آن را پر می کنند.
• پر کردن دندان با کامپوزیت زمان زیادی نمی برد و در یک بار مراجعه به دندانپزشک قابل انجام است.
• فرقی نمی کند حفره ایجاد شده بزرگ باشد یا کوچک، فرقی نمی کند دندان جلو باشد یا عقب، باز هم می توان آن را با کامپوزیت پر کرد.
• رزین کامپوزیت به خوبی با مینای دندان مخلوط می شود و پرکردگی حاصل به راحتی شل نمی شود.
• رزین کامپوزیت بین 5 تا 10 سال ماندگاری دارد که به دلیل مزایای آن نسبتا طولانی است.
مزایای استفاده از آمالگام برای پر کردن دندان
مهمترین مزایایی که می توان برای آمالگام ذکر کرد در زیر ذکر شده است:
• اولین مزیت آمالگام عمر طولانی آن است. اگر به خوبی نگهداری شود، پر کردن آمالگام می تواند بیش از 10 سال دوام بیاورد.
• آمالگام مفاصل دندان را به خوبی پر می کند و در نتیجه از پوسیدگی محافظت می کند.
• از آنجایی که آمالگام بسیار قوی است، از آن برای پرکردن حفره های نسبتا بزرگ استفاده می شود.• آمالگام به سرعت سفت می شود. به همین دلیل کودکان و بیماران با نیازهای ویژه استرس کمتری در پر کردن دندان با آمالگام خواهند داشت.
معایب استفاده از کامپوزیت برای پر کردن دندان
استفاده از کامپوزیت دندان دارای معایبی نیز می باشد که در زیر به آنها اشاره می کنیم:
• کامپوزیت هنگام جویدن غذا حساسیت بیشتری نسبت به آمالگام ایجاد می کند.
• کامپوزیت قابلیت رنگ آمیزی دارد و برای اینکه رنگ آن تغییر نکند باید رژیم غذایی خاصی را رعایت کرد.
• اگر کامپوزیت دارای ترک های کوچک و بزرگ باشد، باکتری ها به عمق دندان نفوذ کرده و باعث پوسیدگی می شوند.
• عمر کامپوزیت کمتر از آمالگام و هزینه آن گرانتر است.
• پرکردن دندان با کامپوزیت زمان بیشتری نسبت به آمالگام می برد.
معایب استفاده از آمالگام برای پر کردن دندان
در زیر مهمترین معایب استفاده از آمالگام آورده شده است:
• عیب اصلی آمالگام ظاهر و رنگ ناخوشایند آن است.
• آمالگام از فلز ساخته شده و به عنوان رسانای سرما و گرما عمل می کند. به همین دلیل است که بسیاری از افراد هنگام خوردن غذا یا نوشیدنی سرد دچار حساسیت می شوند.معمولا بعد از پر کردن دندان حساسیت ایجاد می شود و پس از مدتی برطرف می شود.
• برای پر کردن دندان با آمالگام باید مقدار زیادی از دندان تراشیده شود. از آنجایی که این غیرقابل برگشت است، برای بسیاری خوشایند نیست.
• در موارد نادر ممکن است فردی به فلزات موجود در ترکیب آمالگام حساسیت داشته باشد و نسبت به آن واکنش نشان دهد.
• احتمال ترک خوردن آمالگام در هنگام انبساط و انقباض شدید وجود دارد.
پرکردن دندان با کامپوزیت یا آمالگام کدام بهتر است؟
این سوالی است که تنها با یک پاسخ نمی توان به آن پاسخ داد. اینکه کامپوزیت یا آمالگام برای پر کردن دندان بهتر است بستگی به انتظارات فردی دارد که دندان را پر می کند. علاوه بر این وضعیت دندان ها نیز در این زمینه تعیین کننده است و ممکن است دندانپزشک پس از معاینه استفاده از یکی از این دو عنصر را توصیه کند. به طور کلی توصیه می شود دندان های جلو با کامپوزیت و دندان های عقب و دندان های آسیاب با آمالگام پر شوند.
برای کسانی که به ظاهر اهمیت می دهند و مایل به پرداخت هزینه بیشتر هستند، کامپوزیت گزینه بهتری است، اما کسانی که به دنبال دوام و استحکام بیشتر هستند باید به دنبال آمالگام باشند.همانطور که در قسمت مزایا و معایب گفتیم برای پر کردن دندان با آمالگام نیاز به تراشیدن قسمت زیادی از دندان است اما برای پرکردن دندان با کامپوزیت فقط قسمت آسیب دیده دندان تراشیده می شود. بنابراین کسانی که دوست ندارند قسمت زیادی از دندان های طبیعی خود را از دست بدهند کامپوزیت را ترجیح می دهند.
آخرین کلمه
هر دو کامپوزیت و آمالگام سال ها برای پرکردن دندان ها استفاده می شوند و آزمون زمان را پس داده اند. اما مهمترین چیز تشخیص دندانپزشک و نظر اوست. دندانپزشکان باتجربه سالهاست که در این زمینه فعالیت دارند و نتیجه کار با هر دو ماده را در طول سالیان متمادی دیده اند، بنابراین اگر با توجه به شرایط دهان و دندان خود استفاده از یکی از این دو ماده را توصیه می کنند، حتما به آن توجه کنید.
توضیحات متا
کامپوزیت و آمالگام هر دو روش بسیار خوبی برای پر کردن دندان هستند که در این میان کامپوزیت دندان به دلیل زیبایی که دارد محبوبیت بیشتری دارد.
.

ارتودنسی دندان چیست؟ چگونه انجام می شود؟

ارتودنسی دندان یک روش درمانی است که برای بهبود هم ترازی دندان ها و فک ها و اصلاح اشکال فکی و اختلالات دندانی استفاده می شود. این روش به عنوان یک تخصص در علم دندانپزشکی شناخته می شود و با استفاده از وسایل ارتودنسی مانند براکت، بریس و سیم های ارتودنسی انجام می شود.

روند ارتودنسی دندان:

مشاوره و ارزیابی:

در این مرحله متخصص ارتودنسی معاینه دقیق دهان و فک بیمار را انجام می دهد. این ارزیابی شامل عکس های رادیولوژیک، اندازه گیری ها و تجزیه و تحلیل دقیق دندان ها و فک ها می باشد.

طراحی طرح درمان:

بر اساس اطلاعات به دست آمده از ارزیابی، یک طرح درمانی شخصی تهیه می شود که شامل نوع و مدل بریس ها، محل قرارگیری سیم های ارتودنسی و مدت زمان درمان می باشد.

براکت های نصب:

در مرحله نصب، بریس ها روی دندان ها یا فک ها قرار می گیرند. این براکت ها معمولاً با چسب وصل می شوند و سیم های ارتودنسی نیز روی آن ها قرار می گیرد.

تنظیم و تنظیم:

پس از نصب بریس ها، دندانپزشک به صورت دوره ای سیم ها را تنظیم و تنظیم می کند تا دندان ها در موقعیت صحیح و دلخواه قرار گیرند.پشتیبانی و پیگیری:

پس از اتمام درمان ارتودنسی، بیمار باید دستورالعمل های نگهداری دندانپزشک را رعایت کند و برای نگهداری از نگهدارنده و چکاپ های دوره ای برای حفظ نتایج درمان به دندانپزشک مراجعه کند.

مزایا و معایب ارتودنسی:

مزایا:

بهبود ظاهر: ارتودنسی می تواند به بهبود ظاهر چهره و لبخند افراد کمک کند.

بهبود عملکرد: اصلاح بیماری های دندان و فک می تواند به بهبود عملکرد جنبه های مختلف دهان و فک کمک کند.

کاهش مشکلات سلامت دهان و دندان: ارتودنسی می تواند به کاهش مشکلاتی مانند تراکم، ترکیب پذیری و خطر برخی بیماری های دهان کمک کند.

معایب:

مدت درمان: درمان ارتودنسی ممکن است در مقایسه با سایر روش ها به مدت زمان طولانی تری نیاز داشته باشد.

ناراحتی: برای برخی افراد، داشتن براکت و سیم ارتودنسی می تواند ناراحت کننده باشد.

نیاز به نگهداری دقیق: بیمار باید دستورالعمل های دندانپزشک را برای نگهداری و پیگیری به دقت رعایت کند.

به طور کلی، ارتودنسی یک روش موثر و کارآمد برای بهبود اصطکاک و ظاهر دندان ها، کمک به اصلاح مشکلات دهان و بهبود عملکرد دهان است.

انواع ارتودنسی چیست؟

به طور کلی درمان ارتودنسی با روش های مختلفی انجام می شود.اولین طبقه بندی برای انواع ارتودنسی، طبقه بندی بر اساس نوع مشکل است. اگر مشکل از دندان باشد، ارتودنسی انجام می شود. به عنوان مثال، ارتودنسی را می توان روی همه دندان ها یا فقط برخی از دندان ها انجام داد. اما در مواردی که مشکل از فک باشد، ارتودنسی فک انجام می شود که شامل ارتودنسی فک پایین، ارتودنسی فک بالا و پایین می باشد.

دسته دیگر مربوط به انواع ارتودنسی ثابت و متحرک است. این روش ها خود به انواع دیگر تقسیم می شوند. در این روش ها از ابزارها و تکنیک های مختلفی استفاده می شود. به عنوان مثال ارتودنسی نامرئی یا ارتودنسی شیشه ای از جمله تکنیک هایی هستند که از براکت های مخصوص استفاده می کنند.

رایج ترین روش های ارتودنسی شامل موارد زیر است:

• ارتودنسی سنتی

• مینی پیچ

• ارتودنسی به روش دیمون.

1. ارتودنسی سنتی

روش سنتی از همان براکت های معمولی قدیمی استفاده می کند. این براکت های فلزی مستقیماً به دندان ها متصل می شوند و دندان ها را به موقعیت صحیح خود باز می گرداند. در طول مدتی که براکت ها روی دندان ها قرار دارند (2 تا 4 سال)، متخصص ارتودنسی به تدریج سیم ها را سفت یا شل می کند.برخی از براکت ها به جای فلز شفاف و سرامیکی یا کامپوزیت هستند. این براکت های همرنگ دندان ظاهر دندان ها را در طول درمان بهبود می بخشد.

بریس های لینگوال دسته دیگری از بریس هایی هستند که به دندان ها متصل می شوند و برای اصلاح ناهماهنگی استفاده می شوند. این بریس ها معمولا پشت دندان ها متصل می شوند. استفاده از این بریس ها به حرکت لب ها آسیبی وارد نمی کند و افراد می توانند راحت تر صحبت کنند.

2. ارتودنسی مینی اسکرو

در این روش از درمان ارتودنسی، یک پیچ فلزی کوچک به نام مینی اسکرو از طریق لثه به استخوان فک متصل می شود تا به حرکت دندان ها به عنوان لنگر و نگهدارنده کمک کند. این روش درمانی بسیار پیشرفته به عنوان دستگاه میکرواسکرو، مینی ایمپلنت یا انکراژ موقت نیز شناخته می شود. از این روش درمانی می توان به عنوان لنگر برای صاف کردن دندان ها و بستن فاصله بین آنها استفاده کرد.

درمان با مینی اسکرو در کنار درمان سنتی ارتودنسی قابل انجام است. برای قرار دادن این پیچ در فک، معمولاً با استفاده از بی حسی موضعی، باید سوراخی در فک ایجاد شود.3. روش ارتودنسی دیمون

یکی دیگر از تکنیک های پیشرفته تری که می توان برای درمان ارتودنسی نام برد، ارتودنسی دیمون است. در این روش از گیره های مخصوص استفاده می شود. این بریس ها از مکانیزم لغزشی منحصر به فردی استفاده می کنند که به دندان افراد اجازه می دهد آزادانه تر حرکت کنند. به این ترتیب اصطکاک دندان ها کاهش می یابد.

با این روش درمانی، فرد باید کمتر به دندانپزشک مراجعه کند. این بدان معنی است که برای سفت کردن یا شل کردن سیم ها و گیره ها نیازی به مراجعه مداوم به مطب ندارید. با روش دیمون دندان ها سریعتر حرکت می کنند و در نتیجه زودتر نتیجه خواهید گرفت. با این روش کمتر نیاز به کشیدن دندان برای ارتودنسی وجود دارد.

2 روش جدیدتر ارتودنسی مینی اسکرو (اتصال پیچ به فک) و دیمون (با استفاده از براکت مخصوص) هستند که زمان ارتودنسی و تعداد ویزیت ها را کاهش می دهند.

دسته دیگر ارتودنسی ثابت و متحرک است که در ادامه به آن می پردازیم.

1. ارتودنسی ثابت (ارتودنسی نامرئی یا ارتودنسی سرامیکی و ارتودنسی رنگی)

یکی از روش های ارتودنسی ارتودنسی ثابت می باشد که همانطور که از نام آن پیداست این ابزارها به دندان چسبیده و توسط بیمار خارج نمی شوند.این روش درمانی بیشتر برای حرکت دندان ها و درمان ناهنجاری های دندانی استفاده می شود. بنابراین درمان ارتودنسی ثابت به عنوان ارتودنسی دندان نیز شناخته می شود. در ارتودنسی ثابت از ابزار و وسایل مخصوصی استفاده می شود که امروزه رایج ترین وسایل برای درمان ارتودنسی هستند.

خود این روش به 2 زیر دسته تقسیم می شود:

ارتودنسی ثابت معمولی یا ارتودنسی رنگی (انواع رنگ های مختلفی وجود دارد، به عنوان مثال رنگ ارتودنسی بنفش یا رنگ ارتودنسی طلایی)

ارتودنسی ثابت نامرئی.

انواع رایج بریس های ثابت آنهایی هستند که معمولا استفاده می شوند و با لبخند دیده می شوند. این براکت ها به جلوی دندان ها متصل می شوند و با استفاده از سیم های مخصوص به هم متصل می شوند. منگنه های مورد استفاده در تکنیک ثابت معمولی فلزی هستند.

در تکنیک دیگری که آن هم ثابت است، ارتودنتیست از بریس های مخصوصی به نام بریس های شیشه ای، شفاف، سرامیکی یا نامرئی استفاده می کند. این بریس ها قابل مشاهده نیستند و به آن ارتودنسی نامرئی می گویند. این براکت های شفاف که معمولاً پلاستیکی هستند، به شکل خاصی برای بیمار ساخته شده اند.آنها تقریبا نامرئی هستند و با استفاده از آنها، هیچ کس متوجه وجود ارتودنسی در دهان خود نمی شود.

قیمت ارتودنسی با روش نامرئی بالاتر از روش معمولی است. اما به دلیل تمیز بودن ارتودنسی شفاف و ظاهر زیباتر آن، بسیاری از افراد این نوع بریس های ارتودنسی را ترجیح می دهند.

2. ارتودنسی متحرک

تکنیک بعدی ارتودنسی متحرک است. در این روش از گیره های متحرک استفاده می شود. این بریس ها معمولا صفحات پلاستیکی قابل جابجایی هستند که کام را می پوشانند. این روش زمانی استفاده می شود که بخواهیم ارتودنسی روی تعداد زیادی دندان انجام دهیم.

خود این روش به 2 دسته تقسیم می شود:

ارتودنسی متحرک معمولی

ارتودنسی متحرک نامرئی.

بریس های متحرک را می توان برای اصلاح مشکلات جزئی یا به عنوان بخشی از درمان ارتودنسی ثابت استفاده کرد. پس از اتمام دوره درمان ارتودنسی ثابت، می توان از بریس های متحرک برای تثبیت دندان ها و حفظ درمان ارتودنسی ثابت استفاده کرد. معمولا در مواردی که نیاز به درمان ارتودنسی فک باشد از انواع بریس های متحرک استفاده می شود.

گاهی از این روش درمانی برای جلوگیری از مکیدن انگشت شست کودکان استفاده می شود که باید توسط متخصص ارتودنسی کودکان انجام شود.این بریس ها باید برای تمیز کردن یا در حین فعالیت های خاص به عنوان یک اقدام ایمنی از دهان خارج شوند. ارتودنتیست نحوه برداشتن بریس و مراحل لازم را به شما آموزش می دهد.

ارتودنسی لینگوال (نوعی ارتودنسی نامرئی)

ارتودنسی لینگوال یکی از انواع ارتودنسی است که پشت دندان ثابت می شود. این نوع ارتودنسی عملی و نسبتاً گران است و ممکن است برای افرادی که سن بالاتری دارند و به ارتودنسی اعتماد ندارند مناسب باشد.

درمان با بریس کاربردی

یکی از انواع بریس های مورد استفاده برای درمان ارتودنسی نوع فانکشنال با همان ارتودنسی فانکشنال است. از این بریس ها برای درمان رشد نامناسب فک استفاده می شود. این بریس ها می توانند نحوه رشد فک را تغییر داده و تغییر شکل آن را اصلاح کنند. این روش درمانی نیز می تواند در حل انواع خاصی از مشکلات کمک زیادی کند.

ارتودنسی دو فازی چیست؟ بهترین روش برای ارتودنسی کودکان

ارتودنسی دوفازی به این معنی است که بیماران جوان در آینده مجبور به انجام ارتودنسی سخت و سخت نشوند. انجمن ارتودنتیست های آمریکا بر لزوم ارزیابی کودکان توسط متخصص ارتودنسی در سن 7 یا 8 سالگی و انجام ارتودنسی روی کودکان تاکید دارد.

این ارجاع به موقع برای ارزیابی مشکلات توصیه می شود که ممکن است در مرحله اولیه درمان مفید باشد.اگر ارتودنسی زودهنگام در حالی انجام شود که دندان ها و استخوان فک هنوز در حال رشد هستند، درمان ارتودنسی آسان تر و شدت کمتری خواهد داشت.

مرحله اول شامل استفاده از اکسپاندرها و سایر وسایل دندانپزشکی است که فضای بیشتری را در فک برای دندان های ورودی ایجاد می کند. این ممکن است نیاز به کشیدن دندان یا جراحی فک را در آینده کاهش دهد.

مرحله دوم معمولاً زمانی شروع می شود که بیشتر دندان های بالغ روییده باشند. در واقع مرحله دوم درمان شامل استفاده از براکت یا بریس پس از رویش دندان های بالغ است.

همانطور که گفتیم برای اینکه کودک شما در آینده دندان های سالم و مرتبی داشته باشد باید در 8-7 سالگی توسط متخصص ارتودنسی کودکان معاینه شود. پس همین الان به لینک زیر بروید، بهترین متخصص ارتودنسی اطفال را پیدا کنید و برای معاینه دندان و فک فرزندتان وقت بگیرید.

قیمت ارتودنسی چقدر است؟

.